Producenci zapraw do spoinowania stale udoskonalają i modyfikują ich skład. Użyte w procesie produkcji surowce decydują, do jakich wymiarów fugi mogą być zastosowane.
Podstawowymi składnikami najbardziej powszechnego rodzaju fug są cement, kruszywo, barwniki, żywice syntetyczne i dodatki modyfikujące. Właściwa proporcja cementu i kruszywa o odpowiedniej frakcji określa szerokość szczelin, które możemy wypełniać daną zaprawą.
Wąskie fugi mają mieszankę na bazie drobnego kruszywa, czasem z dodatkiem mączki dolomitowej. Szersze muszą mieć odpowiednio grubsze kruszywo. Te bardzo szerokie wymagają kruszywa o zróżnicowanych frakcjach, odpowiednio dobranych ilościowo.
W trakcie procesu wiązania cementu następuje jego skurcz. Odpowiednia ilość kruszywa zapobiega niekontrolowanemu pękaniu zaprawy w tym bardzo ważnym technologicznie procesie.
Użycie kruszywa o grubszej frakcji również w dużym stopniu ułatwia obróbkę zaprawy. Stosowane są też domieszki, które poprawiają właściwości materiału. Ma to znaczenie, kiedy spoina narażona jest na trudne warunki atmosferyczne.
W celu zabezpieczenia fugi używa się również dodatków hydrofobizujących, składników zabezpieczających przed powstawaniem wykwitów solnych, rozwojem grzybów i pleśni oraz przebarwień.
Najczęstszą przyczyną większości reklamacji fug jest niestosowanie się do zaleceń producentów. Bardzo często popełnianym błędem jest przygotowywanie zaprawy „na oko”. Trochę proszku, kapka wody, mieszamy, znowu woda, jak za rzadkie, to znowu trochę proszku, i „na oko” może być.
Trzeba wiedzieć, że parametry wytrzymałościowe późniejszej spoiny w dużej mierze zależą od konsystencji zaprawy, czyli od proporcji wody i suchej mieszanki. Również odcień może się zmienić, jeśli wyraźnie zmienimy konsystencję.
W skrajnych przypadkach, jeśli znacząco zwiększymy ilość wody, może nastąpić rozfrakcjonowanie (rozwarstwienie składników) zaprawy w trakcie mieszania. Na dno opadnie kruszywo, na wierzch wypłynie mleczko cementowe z pozostałymi składnikami. Lico fugi po związaniu będzie miało przebarwienia, będzie się pylić i wykruszać, dużo łatwiej będzie wchłaniać wodę, czyli szybciej nastąpi trwałe zabrudzenie.
Z kolei za gęsta zaprawa, czyli zbyt mała ilość wody spowoduje, że część wiązań cementowych nie powstanie w ogóle. Jej odporność na ściskanie i ścieranie będzie dużo mniejsza.
Na opakowaniach zawsze jest informacja o ilości wody potrzebnej do przerobienia danego opakowania. Niewielka tolerancja w zalecanej ilości ma związek ze zróżnicowanymi warunkami wykonania: zimno-ciepło lub wilgotno-sucho.
Kuba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz